آیت الله العظمی جوادی آملی:

«رغم؛ يعنی خاکمال کردن. اينکه می‌بینید در کنار سجاده‌ ها يک مهر کوچکی هست...مستحب است که تربتی حالا يا سنگ يا گِل، اگر در درجه اوّل تربت حسينی(سلام الله علیه)، آن نشد يا سنگی يا خاکی که «يصح السّجود» باشد در سجاده باشد که آدم اين بينی خود را روی خاک بگذارد. اين را می‌گویند دماغ را خاکمالی کردن! وضع پيشانی روی خاک و «ما يصح السجود»، واجب است. گذاشتن اين بينی روی خاک، مستحب است،تا ديگر نگوييم به من برخورد! من بايد بالا بنشينم، چرا اسم مرا اوّل نبرد! همين غدّه بدخيم که مشکل جامعه ماست. اين نماز برای همين کار است.»

درس اخلاق 97/2/13