گر ما در جریان موسی دیده ‌ایم كه پیروی از او باعث تسلط بر دریاست و انحراف از دستور او مایه سرگردانی در بیابان صاف است، پس معلوم می ‌شود ﴿وَ لِلّهِ جُنُودُ السَّمَاواتِ وَ اْلأَرْضِ﴾ هم آن #دشت_صاف سپاه خداست، هم این #دریای_مواج سپاه خداست! این خدا اگر بخواهد توان آن را دارد كه دل ها را پر از #امید پر از #استغناء و #احساس_نشاط در برابر استقلال و آزادی كند؛ این‌ چنین دل ها، هم آن اندیشه ‌های ناب #نبوی را می ‌پذیرند، هم آن انگیزه ‌های صائب و صالح #ولوی و #علوی را می‌ پذیرند و با تربیت شاگردانی چون #امام می‌ توانند جهان را پر از عدل و داد كنند. وقتی وجود مبارك امیرالمومنین مفاخر اهل بیت را شرح می دهد، می‌ گوید پیغمبر از ماست، حسن از ماست، حسین از ماست و مانند آن، بعد جریان مهدی #منتظر_موجود_موعود را ذكر می ‌كند كه مهدی این امت از ماست همه به وجود مبارك آن حضرت افتخار می‌ كنند تا جامعه بشریت به ثمر برسد. تا كنون درخت انسانیت میوه نداد ﴿وَإِنْ تُطِعْ أَكْثَرَ مَنْ فِی اْلأَرْضِ یضِلُّوكَ﴾ روزی بالاخره جامعه بشری باید به #ثمر برسد و میوه بدهد. آن روزی كه جامعه بشری به ثمر می ‌رسد و میوه ‌اش بار می ‌یابد، هم #اندیشه_علمی دارد كه میوه علمی اوست، هم #انگیزه_صحیح دارد كه میوه عملی اوست، روز ظهور #مهدی_موجود_موعود است؛ لذا ذات اقدس الهی فرمود همان طور كه ما #زمین_مرده را زنده می ‌كنیم، #زمینه_مرده را هم زنده می ‌كنیم و اگر آن وحی الهی #ظهور پیدا كرد بر هر فكر و اراده ‌ای مصمم باشد مسلط است. هیچ كسی در برابر ظهور سلطنت وحی قدرت مقاومت ندارد. انبیای بزرگ وقتی وحی الهی دریافت كردند دستور رسیده است تسلیم محض ‌اند. مستحضرید در سوره «حشر» فرمود این قرآن را كوه نمی ‌تواند تحمل كند ﴿لَوْ أَنْزَلْنا هذَا الْقُرْآنَ عَلی جَبَلٍ لَرَأَیتَهُ خاشِعًا مُتَصَدِّعًا مِنْ خَشْیةِ اللّهِ وَتِلْكَ اْلأَمْثالُ نَضْرِبُها لِلنّاسِ﴾ اما همین قرآن را #انسان_كامل تحمل می‌ كند. انسان كامل در برابر كوه یا آسمان یا زمین و مانند آن ستبرتر است، ولی در برابر ظهور اراده حق #خاضع است. وقتی به ابراهیم خلیل دستور می ‌رسد كه حرف اینها را گوش نكن ﴿حَرِّقُوهُ وَانْصُرُوا آلِهَتَكُمْ﴾ تو را مرعوب نكند این #تسلیم_محض می‌ شود خود را به امواج آتش تسلیم می ‌كند و مانند این در جریان انبیا